Kırşehir Türküleri - Meşe Köylü Eşkıya Yamin Ağa 2

Bu sayfada Kırşehir yöresine ait Meşe Köylü Eşkıya Yamin Ağa 2 türküsünün sözleri bulunmaktadır.

Türkü Sözü

Çıktım yücesine eyledim seyran
Tufan kopmaz sandım boran kış imiş
Dört yanıma baktım görünmez düşman
Bana kurulanlar tuzak al imiş

Emretti yüzbaşı çalındı tüfek
Çok hamle ettim de tutmadı bilek
Kaderim böyleymiş ey kahpe felek
Ele geniş bana dünya dar imiş

Çok tembih eyledim zalim Esme'ye
Sağ salim evime varayım diye
Kurşunu yiyince koştum çeşmeye
Yandı şu yüreğim susuz çöl imiş

Yaşa Tıraşoğlu sen binler yaşa
Jandarmanın elini çıkardın boşa
Cümle alem yandı Yamin Tıraşa
Duysun ahbaplarım dostum yok imiş

Güldane bacım ağlar karalı düşü
Otuzu geçiyor Yamin'in yaşı
Al kana boyanmış kekili saçı
Fani dünya dolu sandım boş imiş

Kader böyle imiş yazıldı ferman
Yıkıldım düştüm de kalmadı derman
Yetiş imdadıma emmim oğlu Osman
Fermana karşı gelmek gayet zor imiş

Hanımım Kiraz da çok ağlamasın
Körpe kuzularımı yetim koymasın
Oğlum kızım benden bir ibret alsın
Eşkıyalık edenin sonu yok imiş

Türkünün Hikayesi

(Devamını Göster) 1900'lerin başında Kırşehir Kaman'a bağlı Meşeköy'de dünyaya gelen Yamin Ağa, Türkmenlerin Boynuinceli aşiretine mensup olup Tıraşlardan Salih Ağa'nın oğludur. Yamin Ağa'nın mensup olduğu Kırşehir'deki Boynuinceli aşiretine bağlı köyler şu isimlerle anılmaktadır: Merkeze bağlı Karadurak, Yeşilli, Uzunaliuşağı. Kaman'a bağlı Meşeköy, Tepeköy, Karahabalı, Fakılı, Erbişim. 1917 yılında otorite boşluğundan yararlanmak isteyen eşkıyabaşı Dişi Kitli, Yamin'in babası Salih Ağa'ya adamlarını gönderip iki çömlek altını haraç istemiştir. Bunu duyan Salih Ağa'nın 16 yaşlarındaki oğlu Yamin, babasına, haraç vermemesini tenbihleyip gelen eşkıyalara ağır sözler söyleyince, Dişi Kitli'nin adamlarından birisi "Salih Ağa, senin bu bıyığı terlememiş delikanlıyın ağzına öyle bir acı gem vurmak gerekiyor ki bir daha ağzından böyle sözler çıkmasın." deyip tehditkâr bir tavırla çıkıp gidiyorlar ve durumu Dişi Kitli'ye bildiriyorlar. Buna kızan Dişi Kitli, Yamin'i öldürmek ve haraç almak için yedi adamını Meşeköy'üne yollamıştır. Köyün basılacağını anlayan genç Yamin, akrabalarını silâhlandırıp köyün girişinde bulunan boş buğday kuyularının içine mevzilendirdikten sonra kendisi de köy mezarlığındaki taşların arasına pusuya yatmıştır. Yamin'in pusuya yattığı boğaz bölgesinde Dişi Kitli'nin adamları köyü basınca, Yamin ile eşkıyalar arasında çatışma çıkmış, iyi silâh kullanan ve pireyi gözünden vuran genç Yamin, Dişi Kitli'nin üç adamını oracıkta vurup öldürmüş, bir tanesini de ağır yaralamıştır. Akrabalarıyla birlikte kaçan diğer eşkıyaların peşine düşüp Ömerhacılı köyünün arazisinde bunları çembere alan Yamin, akrabalarına 'Siz ateşe devam edin, ben onları iyice kıskaca alıp teslim olmalarını sağlayayım' diyor. Eşkıyaların üzerine hücum eden Yamin'in adamları, yerlerinin belli olacağından korkup ateş etmiyorlar. Çaresiz kalan Yamin, geri dönüp adamlarına "Neden ateş etmediniz? Yoksa niyetiniz beni eşkıyaya öldürtmek mi?" diye çıkışıyor. Kendisini kontrole alan Yamin, eşkıyaya tekrar hücum edip onları teslim alıyor, Ömerhacılı köyüne götürerek bunları muhtara teslim ediyor. Bu olaya kızan Dişi Kitli, kendi köyüne yakın olan Tatar köyündeki Yamin Ağa ve akrabalarına ait koyun ağıllarının terkedilmesini söyleyip Tıraşlarla mücadelesini sürdürmek ister. Yamin ve akrabaları ile Dişi Kitli arasında bir kaç kez çatışma çıkar, çatışmalar sonunda Yamin, Dişi Kitli'ye boyun eğmez. Fakat bu kavganın devam edeceğini bilen Yamin ve akrabaları köylerine uzak olan arazilerini başkalarına satarak Tatar köyünden uzaklaşırlar. Bölgedeki bazı eşkıya grubuyla işbirliği edip onların başına geçen Yamin Ağa'nın ünü, kısa sürede etrafa yayılmıştır. Civar köylerin birinde bir anlaşmazlık çıkınca olay Yamin Ağa'ya bildiriliyor, o da kendi anlayışına göre o işi hemen çözüyordu. Herkes ondan korkar olmuş, bu nedenle devlet kendisini yakalamak için peşine bir jandarma mangası göndermiştir. Yamin'in İzmir'e gittiğini öğrenen ve kendisini yakalamakla görevli Çerkez Yüzbaşı, İzmir'de Yamin'i yakalayıp trenle Yerköy'e getirmiştir. Kırşehir'e getirilip cezaevine konan Yamin Ağa, burada bir müddet yattıktan sonra gardiyanlardan birine bir gerdanlık rüşvet verir, ikna edemediği diğer gardiyanı da sarhoş ettikten sonra cezaevinin ahşap tavanını delerek güpegündüz cezaevinden kaçar. Eşkıyabaşı Yamin Ağa'nın cezaevinde kaçtığını duyan devlet, diğer eşkıyalar için çıkarttığı vur emri kararını Yamin ağa için de uygulamaya koymuştur. Yamin'in peşine düşen jandarmalar, Çadırlı Kör Mehmet köyünden Çolak Ağa'nın Bayram adlı çobanını elde ederler. Bayram, jandarmalara yakalatmak maksadıyla Yamin'i evine davet eder. Kendisine tuzak kurulduğunu anlayan Yamin, bir fırsatını bulup buradan kaçar. Kendisine ihanet eden çoban Bayram'ı "Necip Yaylası" denilen yerde, yanında Yağmurlu Sarıuşağı köyünden İbrahim ile birlikte koyun güderken yakalayan Yamin, Bayram'ı ayağa kaldırır ve "Seni öldürmeyeceğim süründüreceğim." deyip bacaklarına ateş eder ve oradan ayrılır. Bayram ise kan kaybından ölür. Bir müddet sonra Yamin yakalanır ve Kırşehir cezaevine atılır. Çoban Bayram olayının tanığı olan İbrahim Sarı, şahit olarak mahkemeye çağrılmıştır. İbrahim Sarı'nın Yamin'den çekindiğini gören Kurtbeli köyünün ağalarından Ağababa lakabıyla anılan Yusuf Çavuş, İbrahim Sarı'ya "Korkma, ifadeni doğru ver." der. İbrahim de gördüklerini aynen mahkemede anlatır. Bir ay sonra Kırşehir cezaevinden kaçan Yamin, Yağmurlu Sarıuşağı köyünden Döndüoğullarının evine gelir ve İbrahim Sarı'yı çağırtır. "Sen benim aleyhime şahitlik yapamazdın ama Yusuf Çavuş'un direktifiyle yaptın, bunu bildiğim için seni affediyorum" demiştir. Yamin Ağa'nın hanımı Kiraz, ağır hastalığa yakalanmıştı. Yamin, hanımını doktora götürürken Toklumenli Âşık Seyfullah'a rastlamış, âşığa Seyfullah, benim ağzımda doktora bir şiir yaz da götürüp vereyim, hanımımı iyi muayene etsin, derdine bir çare bulsun demiş. Âşık Seyfullah doktora şu şiiri yazmıştır: Şad olup gülmedim bu gönül yasta Muhtacım bir nefes havaya doktor Vardı yanınıza bir ceylan hasta Kavuştur yavruyu şifaya doktor Kumral saçın örgüsünü çözmeyin Neşter vurup nazik teni üzmeyin Kakülünün tuvaletin bozmayın Alışkın hatırı safaya doktor Ateşi aşkıyla dolu derunum Ta ezelden o periye meftunum O leyladır ben de garip mecnunum Alır bu dert beni kifaye doktor Kalbi zarif acı merhem sürmeyin İpek saçlarına makas vurmayın Naziktir sunanın kalbin kırmayın Yoktur tahammülü cefaya doktor Ağır mıdır hastanenin havası Acaba derdinin var mı devası Bozulmasın o yavrunun yuvası Gayet gayret edin devaya doktor Seyfullah'ım der ki bilmem nerdeyim Yandı sinem bir sönmez nardayım Kan ağlar gözlerim intizardayım N'olur bir merhem sür yaraya doktor Kaçak olduğu bir gün dağda bir manga askerle karşılaşan Yamin, kendisini bir kayaya siper eder, askerler Yamin'i yakalamak için ellerindeki bütün mermileri kullanır. Mermilerinin bittiğini anlayan Yamin, askerlere silâhlarını yere atıp teslim olmalarını, yoksa hepsini öldüreceğini söyler. Başlarında Çerkez Yüzbaşının da bulunduğu askerler, silâhlarını yere atarlar. Silâhların makarizmalarını aldıktan sonra "Yüce devletimin şerefi var." diyerek yüzbaşı ve askerleri serbest bırakır. Günlerce Yamin Ağa'nın peşinde olan ve bu nedenle bazı insanları casus olarak kullanan jandarmalar, Meşe köyünde pusu kurarlar. 18 Mart 1932 günü sabahleyin evinden çıkan Yamin Ağa'yı jandarmalar vurarak öldürürler. Eşkıyabaşı Yamin Ağa için kendi ağzından şöyle bir ağıt yakılmıştır: Çıktım yücesine eyledim seyran Tufan kopmaz sandım boran kış imiş Dört yanıma baktım görünmez düşman Bana kurulanlar tuzak al imiş Emretti yüzbaşı çalındı tüfek Çok hamle ettim de tutmadı bilek Kaderim böyleymiş ey kahpe felek Ele geniş bana dünya dar imiş Çok tembih eyledim zalim Esme'ye Sağ salim evime varayım diye Kurşunu yiyince koştum çeşmeye Yandı şu yüreğim susuz çöl imiş Yaşa Tıraşoğlu sen binler yaşa Jandarmanın elini çıkardın boşa Cümle alem yandı Yamin Tıraşa Duysun ahbaplarım dostum yok imiş Güldane bacım ağlar karalı düşü Otuzu geçiyor Yamin'in yaşı Al kana boyanmış kekili saçı Fani dünya dolu sandım boş imiş Kader böyle imiş yazıldı ferman Yıkıldım düştüm de kalmadı derman Yetiş imdadıma emmim oğlu Osman Fermana karşı gelmek gayet zor imiş Hanımım Kiraz da çok ağlamasın Körpe kuzularımı yetim koymasın Oğlum kızım benden bir ibret alsın Eşkıyalık edenin sonu yok imiş Kaynak: Mikail Tıraş, Kırşehir Meşeköy, Doğ. 1336, İlkokul; Hacıbeyoğlu Yusuf Tıraş, Kırşehir Meşeköy, Doğ. 1940; Nami (Yamin) Sarı, Kırşehir Yağmurlu Sarıuşağı köyü, İlkokul; Kani Değirmenci, Kırşehir Toklumen köyü, 1933 Doğ. İlkokul; Toklumenli Aşık Seyfullah Değirmenci, Kırşehir İl Basımevi 1949, s. 48, 49; Mikail Tıraş, a.g.ş; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları - Baki Yaşa Altınok, Oba Yayıncılık, Mayıs - 2003, Ankara, s.293-294-295-296-297

Sayfa Bilgisi

Kaynak Kişi:
Mikail Traş
Sayfa Gösterimi:
1818
Oylama:
0.0 (0 kişi oyladı)
Oy Ver:

Yorum Yaz

Adınız:
E-Mail:
Mesajınız:
Doğrulama:
Güvenlik Kodu
 

Kırşehir Türküleri

Daha Fazla Türkü Sözü

Türküye Göre

A, B, C-Ç, D, E, F, G, H, I-İ, J, K, L, M, N, O-Ö, P, R, S, T, U-Ü, V, Y, Z

Yöreye Göre

A, B, C-Ç, D, E, F, G, H, I-İ, J, K, L, M, N, O-Ö, P, R, S, T, U-Ü, V, Y, Z

Sitemizde ücretsiz-bedava mp3 download linkleri bulunmamaktadır.
Internetten MP3 indirmek yerine sanatçıların albümlerini satın alarak onlara destek olunuz.
Siteye şarkı sözü eklemek için bizimle iletişime geçebilirsiniz...

© 2014 - 2021 Türkü Sitesi bir Web Sitesi projesidir.