Türküler

Turkuler Türküleri - Yar Senin Elinden Hastayım

Bu sayfada Turkuler yöresine ait Yar Senin Elinden Hastayım türküsünün sözleri bulunmaktadır.

Türkü Sözü

Yar senin elinden hastayım hasta
Hastayı görmeye yar sefa geldin
Elinden ayvası koynunda narı
Canımın cananı yar safa geldin

Yar senin kaşların kemenin bendi
Melekler bürümüş huridir kendi
Bir su ver içeyim yüreğim yandı
Bulgarı dağından kar safa geldi

Eskiden görürdüm haftada ayda
Artık bundan sonra geldin ne fayda
Azrail göğsümde canım hayhayda
Gözyaşı dökmeye yar safa geldin

Emrah'ın sevdiği Selvi sen misin
Sağ eli sinemde gezdiren misin
Ağır cenazemi götüren misin
Namızım kılmaya yar safa geldin

Türkünün Hikayesi

(Devamını Göster) Halk edebiyatımızın iki ünlü Emrah'ı vardır: Erzurum'lu Emrah ve Erciş'li Emrah. Biz size, Erciş'li Emrah'ın bir türküsünün öyküsünü iletmek istiyoruz. Van'ın şirin ilçesi Erciş'te doğup büyümüş olan Emrah, gönlünü, güzeller güzeli Selvi Han'a kaptırmıştır. Gözü, Selvi Han'dan özge bir şey görmez olur. Gelgelelim, o sıra, Şah Abbas Van'ı kuşatır. Kuşatmanın başladığı günlerde, Van Kalesi dışında bir bağ kurdurur. Yıllar geçer, Van'ı ele geçiremez. Bir gün, bir bilgesi Şah Abbas'a: - Bu kentte Abdurrahman Gazi varken, sen bu kaleyi alamazsın, der. Şah Abbas: - Kim ola ki bu Abdurrahman Gazi? diye sorar. Bilge: - O, ermiş bir kişidir, der. Şah Abbas; Abdurrahman Gazi'nin ermişliğini sınamaya kalkışır. Bir kuzu ve bir köpek kestirir; ikisinin de kızarttırıp Abdurrahman Gazi'ye armağan olarak yollar. Abdurrahman Gazi, kuzuyu alıyor ve ötekini Abbas'a geri götürmelerini söyler, Şah Abbas'ın adamları: - Bu yaptığınız hem töreye aykırıdır, hem de Şahımız gücenir, diyecek olurlar. Bunun üzerine Şah Abbas, kuzu gibi kızartılmış köpeğe: - Hoşt köpek, doğru sahibine! der, Köpek canlanır ve koşa koşa Şah Abbas'ın otağına gider. Bunun üzerine Şah Abbas: - Ko desinler Şah Abbas'ın bağı var, diyerek kuşatmayı kaldırır. Ancak Erciş'li Emrah'ın sevdiceği Selvi Han'ı da, kendi rızası olmaksızın İran'a götürür. O günden öte, Emrah'a aşıklık görünür; elde saz, yol görünür. Emrah dolaşır da dolaşır... Aşkından türküler yakar. Aradan yıllar geçer, Selvi Han'ın İran'a götürüldüğü yıl doğan kız çocukları gelinlik çağına geldiklerinde, Emrah da güçten kesilir; yatağa düşer. Son çare olarak hasta yatağında bir name (mektup) yazıp, sabah yeliyle sevdiceğine yollar: Bad-ı saba, yarim hey Mevla'yı seversen Eğlen hele bir dur seher yeli Bir emanetim var sana vereyim Götür nazlı yare ver seher yeli Sen seher yelisin esersin yakın Her sabah her seher zülfüne dokun Yarim uykusuzdur uyartma sakın Uyana kadar dur seher yeli. Sen seher yelisin estin yüceden Dokunursun pencereden bacadan Selvim uykusuzdur dünkü geceden Sağında-solunda gez seheryeli. Emrah'ındır kurdurayım sazları Fikrime düşmüştür Selvi sözleri Karadır kaşları, ela gözleri Var murada sen er seheryeli... Erciş'li Emrah; bu nameyi rüzgarla yolladıktan sonra; "Şah eğer kendine layık bir şahsa son soluğunda olsun Selvi'mi bana getirir. Getirmezse, ben bu dünyada murada ermedim; o da iki cihanda murada ermesin der. Mektup menzile ulaşınca Şah. Selvi'ye: - Ey Selvi Han, madem ki Emrah ölüm de döşeğinde, son dileğini yerine getirelim. Hadi, atla ata. Hem söyle; Emrah'a ne hediye götürelim? diye sorar. Selvi Han: - Ey Şah'ım; bana yetiştirmiş olduğun bahçeden elma, ayva ile nar; bir de -Yüreği yangındır- Bulgarı dağından kar götürelim, cevabını verir. Hediyeler alınır, atlara atlanıp, Erciş'in yolu tutulur. Tam Emrah'ın evine yaklaşıldığında Şah, Selvi'ye: - Emrah eğer gerçek bir aşıksa, biz kapısını çalmadan geldiğimizi anlasın. Hem de, kendisine getirdiğimiz hediyeleri bilsin, der. İşte o sıralarda, ecelle pençeleşmekte olan Emrah, yatağında şöyle bir doğrulup, anasından bağlamasını ister. Anası: - Ay oğul, gittin gideceksin; bağlamayı n'edeceksin? deyince Emrah: - Anacığım; gelinin gelmiştir; ver şu sazı hele de onlara bir sesleneyim der ve başlar çalıp çığırmaya: Yar senin elinden hastayım hasta Hastayı görmeye yar safa geldin Elinden ayvası koynunda narı Canımın cananı yar safa geldin Yar senin kaşların kemenin bendi Melekler bürümüş huridir kendi Bir su ver içeyim yüreğim yandı Bulgan dağından kar safa geldi Eskiden görürdüm haftada ayda Artık bundan sonra geldin ne fayda Azrail göğsümde canım hayhayda Gözyaşı dökmeye yar safa geldin Emrah'ın sevdiği Selvi sen misin Sağ eli sinemde gezdiren misin Ağır cenazemi götüren misin Namızım kılmaya yar safa geldin

Sayfa Bilgisi

Yorum Yaz

Adınız:

E-Mail:

Mesajınız:

Doğrulama:

 

Turkuler Türküleri

• Turnam Gidersen Gurbete, 5376 ziyaret
• A Bahçevan Senin Bahçen Var Mıdır, 2854 ziyaret
• A Benim Kardaşlarım, 2773 ziyaret
• A Benim Kırmızı Gülüm, 2664 ziyaret
• A Benim Sultanım Al Beni Benden, 2948 ziyaret
• A Sevdiğim Güzel, 2699 ziyaret
• Abdal Arayup Gezerim, 2464 ziyaret
• Abdal Dediler, 2511 ziyaret
• Abdal Musa, 4419 ziyaret
• Abdal Musa Türbesinden Gelirim, 2279 ziyaret
• Abdi Bey'in Ağıdı, 2251 ziyaret
• Ablak Kuğu Akça Kuğu, 2047 ziyaret
• Aceb Ahir Zaman Oldu, 2376 ziyaret
• Acem Kızı Ne Bakarsın Kuleden, 2793 ziyaret
• Acep Açılmadı Baht-ı Siyahım, 2238 ziyaret
• Acep Bu Benim Canım, 2166 ziyaret
• Acep Bu Ne Nesnedir, 2299 ziyaret
• Acep Şu Yerde Var M'ola, 2475 ziyaret
• Açıl Bulut Şaz Olayım, 2191 ziyaret
• Acılar İçimde Kaldı, 4070 ziyaret
• Daha Fazla Turkuler Yöresine Ait Türküler, 5224 türkü sözü

Daha Fazla Türkü Sözü

Türküye Göre

A, B, C-Ç, D, E, F, G, H, I-İ, J, K, L, M, N, O-Ö, P, R, S, T, U-Ü, V, Y, Z

Yöreye Göre

A, B, C-Ç, D, E, F, G, H, I-İ, J, K, L, M, N, O-Ö, P, R, S, T, U-Ü, V, Y, Z